پرتوی ایکس ابرنواختر ها می تواند هزاران سال بعد به سیارات دیگر برسد

انفجارهای ستاره ای پدیده های کیهانی هستند که بیش از آنچه که فکر می کنیم رخ می دهند. این رخداد موجب می شود که کیهان در طول روز بارها نورانی شود. اما موضوعی که اخیرا ذهن برخی محققان را مشغول کرده، اثر تخریبی این انفجارات بر روی سیاره های اطراف است. حتی اگر سیاره در فاصله بسیار دوری از انفجار باشد. در برخی موارد، بسته به اندازه ستاره و شعاع انفجار، میزان انرژی عظیم و تششعات آزاده شده از یک ابرنواختر می تواند جو یک سیاره را نیز از بین ببرد. گاهی این رخداد  باعث میشود تا میدان میغناطیسی یک سیاره به شکل فاجعه باری  مختل شود یا حتی میدان مغناطیسی با عناصر سنگین (Heavy Elements) غنی شود.

مشاهداتی که اخیرا توسط رصدخانه چاندار-ایکس ناسا و دیگر تسلکوپ ها انجام شده است نشان داده که امواج مغناطیسی، مثل پرتوهای ایکس خطرناکی که از یک ابرنواختر منتشر می شود، میتواند سال ها پس از انفجار به سیارات دیگر برسد و موجب یک بحران منقرض کننده در سطح سیاره شود. پس از مشاهده 31 رویداد ابرنواختر توسط رصدخانه چاندار ایکس، و همچنین بررسی داده های  ماموریت های Swift و NuStar به علاوه سیستم XMM-Newton آژانس فضایی اروپا، تیمی از محققان نتیجه گرفتند که تششعات خطرناک چنین رویدادهایی در کیهان، می تواند تا فاصله 160 سال نوری نیز بر روی سیاره ها تاثیر بگذارند.

کارشناسان دانشگاه Washburn، دانشگاه کانزازس و دانشگاه Urbana-Campaign در ایلینویز، به طور مشترک تحقیقی در این باره در مجله Astrophysical منتشر کرده اند. این تحقیقات نشان می دهد چگونه تابش اشعه ایکس می تواند به طور چشمگیری ساختار شیمیایی جو یک ستاره را مختل کند. یافته های آن نشان می دهد که این اثر می تواند فاجعه آمیز و بلند مدت باشد.

زمین در خطری جدی قرار ندارد

اگر سیاره ای مثل زمین را در نظر بگیریم، زمانی که موج اشعه ایکس به جو آن برخورد می کند، امواجی از ذرات بار دار تولید می شود که لایه اوزون را مختل می کنند. بدون محافظت لایه اوزون از زمین، پرتوهای فرابنفش ستاره  میزبان ( خورشید) میتوانند تاثیر نامطلوبی بر روی حیات در سیاره ما داشته باشند. مثلا منجر به رویدادی در مقیاس انقراض شوند. اگر اتمسفر زمین مدت طولانی در معرض این نوع تششعات قرار بگیرد، نوعی مه قهوه ای تشکیل شده از دی اکسید نیتروژن زمین را فرا خواهد گرفت. این امر به تدریج منجر به از بین رفتن هر نوع فضای سبز بر روی زمین می شود. بدون فضای سبز، حیات نیز ممکن نخواهد بود.

این تحقیقات درک ما را از مدت زمانی که طول می کشد تا یک ابرنواختر بر روی سیارات مجاور تاثیر بگذارد، دگرگون می کند. تحقیقات رسمی منتشر شده توسط دانشگاه ایلینوز توضیح می دهد:

اگر موج انفجار یک ابرنواختر به گازهای متراکم اطراف آن برخورد کند، می تواند میزان زیادی اشعه ایکس ایجاد کند. این امواج می توانند ماه ها و یا حتی سال ها پس از انفجار به سیارات مجاور برسد.  ممکن است این تششعات تا چندین دهه به طول انجامد.

در گذشته دانشمندان بیشتر بر روی تاثیرات فوری و بلند مدت یک انفجار ابرنواختر تمرکز داشته اند. اولین امواج تششعات ممکن است طی چند روز یا چند ماه پس از این رخداد فاجعه بر انگیز به سیارات مجاور برسند.در حالی که، ذرات پر انرژی کیهانی ممکن است صدها هزار سال بعد به یک سیاره برخورد کنند. در حال حاضر زمین در معرض چنین خطر آخرالزمانی قرار ندارد. خوشبختانه هیچ ابرنواختری در طیف پرتوی ایکس در نزدیکی زمین رخ نداده است. اما نشانه های وجود دارد که بیانگر تاثیرات یک انفجار ابرتواختر بر روی شکل گیری عناصر بر روی سیاره ما هستند. این انفجار در حدود 2 تا 8 میلیون سال پیش رخ داده است!