زمان مطالعه: 2 دقیقه
بر اساس مطالعه ای که اخیراً در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شده است، هنگامی که ستاره شناسان دنیای صخره ای آن سوی منظومه شمسی را مورد بررسی قرار دادند، شرایطی را کشف کردند که ممکن است اقیانوس های وسیع را پشت سر بگذارد و مملو از زندگی باشد.
و ما فقط چند سال با تشخیص بالقوه امضای زیستی در یک دنیای بیگانه فاصله داریم.
یک سیاره فراخورشیدی گرم ممکن است از اقیانوس های وسیع پر از زندگی پشتیبانی کند
تیم ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا (ESL's VLT) که در شیلی مستقر است، چیزی هیجان انگیز را در مورد سیارات در حال گردش به دور ستاره ای در این نزدیکی به نام L 98-59 کشف کردند. این سیاره ها شبیه سیاره های منظومه شمسی داخلی ما هستند و یکی از آنها نیمی از جرم زهره است. ستاره شناسان معتقدند که سبک ترین سیاره فراخورشیدی که با استفاده از روش سرعت شعاعی اندازه گیری می شود، ممکن است یک جهان گرم و اقیانوسی نیز باشد که کاملاً در منطقه قابل سکونت ستاره میزبان خود قرار گرفته است. ماریا رزا زاپاترو اوسوریو، ستاره شناس مرکز نجوم شناسی در مادرید، اسپانیا، که یکی از نویسندگان این مطالعه نیز می باشد، در بیانیه مطبوعاتی خود گفت: “این سیاره در منطقه قابل سکونت ممکن است فضایی داشته باشد که بتواند از زندگی محافظت و حمایت کند.”
یافته های جدید یک گام تاریخی در مسیر شناسایی حیات در سیارات شبیه به زمین در خارج از منظومه شمسی است، اما هنوز کارهایی وجود دارد تا بتوانیم به طور قطعی وجود حیات در خارج را اعلام کنیم. دانشمندان باید جو سیاره را برای امضای زیستی تجزیه و تحلیل کنند و تلسکوپ های امروزی آنقدر بزرگ نیستند که وضوح مورد نیاز برای این کار را برای سیارات کوچک و صخره ای ارائه دهند. اما ما هنوز می توانیم سیستم L98-59 را برای مشاهدات آینده جوهای فراخورشیدی علامت گذاری کنیم. و اگر بشریت تا این حد زنده بماند، قطعاً ما زنده خواهیم ماند: این ستاره تنها 35 سال نوری از ما فاصله دارد و میزبان سیارات سنگی مانند مریخ یا زهره است که نه بسیار دور هستند و نه بسیار نزدیک به ستاره برای شکل گیری حیات.
ما تنها چند سال با تأیید حیات فراتر از منظومه شمسی فاصله داریم
تیم محققان از Echelle SPectrograph برای سیاره های خارج از صخره و ابزار رصد مشاهدات طیف سنجی پایدار (ESPRESSO)، مجهز به ESL's VLT، برای ارزیابی L 98-59 استفاده کردند. Osorio در بیانیه مطبوعاتی گفت: “بدون دقت و ثبات ارائه شده توسط ESPRESSO این اندازه گیری امکان پذیر نبود.” “این یک گام رو به جلو در توانایی ما برای اندازه گیری جرم کوچکترین سیارات فراتر از منظومه شمسی است.” سیاره های L 98-59 در ابتدا در سال 2019 از طریق ماهواره پیمایش سیاره فراخورشیدی ناسا (TESS)، که از روش ترانزیت استفاده می کند، کشف شدند. این زمانی است که ستاره شناسان به دنبال “غوطه ور شدن” در نور ستاره ای هستند که سیاره ای بین ما و آن عبور می کند. و نحوه فرو رفتن نور چیزهای زیادی در مورد اندازه این سیاره به ما می گوید، اما تا اندازه گیری سرعت شعاعی با ESPRESSO و سلف آن، جستجوی سیاره با سرعت شعاعی با دقت بالا (HARPS)، که 11.8 فوت است، ثبت نشده است. تلسکوپ (3.6 متری) مستقر در ES S La La، که تیم تحقیقاتی حتی سیارات بیشتری را کشف کرد و شعاع و جرم سه سیاره اول را اندازه گیری کرد.
Olivier Demangeon، از Instituto de Astrofísica e Ciências do Espaço، در انتشار می گوید:
“اگر می خواهیم بدانیم یک سیاره از چه چیزی ساخته شده است، حداقل مورد نیاز ما جرم و شعاع آن است.”
و تلسکوپ فضایی جیمز وب از ناسا، ESA و CSA ما را به تأیید وجود امضای زیستی احتمالی در سیاره های منظومه ستاره نزدیک می کند. این تلاش همچنین از تلسکوپ فوق العاده بزرگ ESO (ELT)، که در حال حاضر در صحرای آتاکاما، شیلی ساخته می شود، با مشاهدات در سال 2027 ساخته می شود. شش سال زمان زیادی طول می کشد تا منتظر بمانیم تا بدانیم اقیانوس هایی از زندگی در منظومه شمسی L 98-59، اما در مقیاس کیهانی، سریعتر از یک چشم بر هم زدن می فهمیم.
