زمان مطالعه: 2 دقیقه
کاوشگر خورشیدی پارکر، نزدیکترین چشم ناسا به خورشید، تابستان گذشته یک عکس جدید و جالب توجه از شب مرموز کره زمین را به تصویر کشید و منظره شگفت انگیزی از سطح ونوس را نشان داد.
این فضاپیما که در سال 2018 به فضا پرتاب شد، در میانه سفر هفت ساله خود برای مطالعه خورشید در فاصله 4 میلیون مایلی آن مستقر شده است، این نزدیکترین شی ساخته شده توسط انسان به خورشید است! برای عملی شدن این کار، Parker Solar Probe نیاز به استفاده از جاذبه ونوس دارد تا بتواند از طریق چرخش آن به دور خورشید در مدار باقی بماند و با هر با بار عبور از مدار بیضی شکل ونوس، خود را به خورشید نزدیک کند.
تصویر گرفته شده توسط Parker Solar Probe’s Wide-field Imager (WISPR) در حین پرواز سوم ونوس در جولای سال 2020 به دست آمد و دانشمندان با دیدن آن شوکه شدند. آنها انتظار داشتند WISPR ابرهای غلیظ و دی اکسید کربن ونوس را که معمولاً مانع از دیدن سطح می شوند، در تصویر ضبط کند. اما در عوض، دوربین ناحیه تاریک Aphrodite Terra را نشان می دهد، منطقه ای مرتفع از ناهید در نزدیکی خط استوا که دانشمندان می گویند حدود 85 درجه فارنهایت نسبت به محیط اطراف خنک تر است.
برایان وود، فیزیکدان و دانشمند WISPR در آزمایشگاه تحقیقات نیروی دریایی ایالات متحده در واشنگتن دی سی، در بیانیه ناسا گفت: “WISPR به طور موثر انتشار حرارتی سطح ونوس را ضبط کرد.” وود خاطرنشان كرد: این تصویر شبیه به همان تصاویری كه توسط یك كاوشگر ژاپنی که در حال حاضر در ماموریتی جهت تجزیه و تحلیل ناهید است، و می تواند در طول موج های مادون قرمز عکس های جذابی را بگیرد، می باشد.
WISPR ممکن است قابلیتی عجیب را برای سنجش نور مادون قرمز نشان داده باشد، که اگر درست باشد، می تواند پتانسیل جدید دانشمندان را برای مطالعه گرد و غبار دور خورشید، تبدیل به واقعیت کند. مایکل باکلی، مدیر ارتباطات در آزمایشگاه فیزیک کاربردی جان هاپکینز، در یک پست وبلاگ ناسا نوشت: “این مشاهدات شگفت آور، تیم WISPR را به آزمایشگاه برگرداند، تا اینبار با دقت بیشتر، حساسیت دستگاه به نور مادون قرمز را اندازه گیری کنند.”
یک عکس از سیاره ناهید که توسط کاوشگر خورشیدی پارکر گرفته شده است و ویژگی های کلیدی آن توسط ناسا شرح داده شده است.
ناسا / جان هاپکینز APL / آزمایشگاه تحقیقات دریایی / گیلرمو استنبورگ و برندان گالاگر
ناسا / جان هاپکینز APL / آزمایشگاه تحقیقات دریایی / گیلرمو استنبورگ و برندان گالاگر
تصویر WISPR صفات جذاب دیگر زهره را برای ما آشکار ساخت. این بخش درخشان در قسمت فوقانی جو این سیاره جاییست که دانشمندان گمان می کنند “درخشش شبانه” باشد. تابش کم نور ممکن است در اثر برخورد اکسیژن و اتم های نیتروژن باشد که از کنار سیاره در معرض خورشید قرار گرفته اند، پس این پدیده منحصرا مربوط به شب های ناهید است.
ناسا در پستی گفت: دانشمندان هنوز در حال مطالعه علت دقیق رگه های پررنگ نور هستند که در فریم تصویر وجود دارند. آنها می توانند ذراتی به نام پرتوهای کیهانی، دانه های ریز گرد و غبار فضا که منعکس کننده نور خورشید هستند، باشند.
