ستاره شناسان یک سیاهچاله بزرگ در حال حرکت را کشف کردند

به گزارش مجله تکنولوژی هاسترتک و به نقل از phys، دومینیک پس، ستاره شناس در مرکز اخترفیزیک که این مطالعه را هدایت می کند، می گوید: “ما انتظار نداریم که اکثر سیاهچاله های ابرجرم در حال حرکت باشند؛ آنها معمولاً تمایل به ساکن ماندن دارند.” “آنها بسیار سنگین هستند که حرکت دادن آنها بسیار دشوار است. در نظر بگیرید که حرکت دادن یک توپ بولینگ از حرکت دادن یک توپ فوتبال دشوارتر است.Pesce و همکارانش در پنج سال گذشته با مقایسه سرعت سیاهچاله ها و کهکشان های بزرگ در تلاش بوده اند تا این اتفاق نادر را مشاهده کنند.

“ما پرسیدیم: آیا سرعت سیاهچاله ها همان سرعت کهکشان هایی است که در آنها زندگی می کنند؟” او توضیح می دهد. “ما انتظار داریم سرعت آنها یکسان باشد. اگر اینطور نباشد، این بدان معناست که قاعده آن سیاهچاله بر هم خورده است.”

برای جستجو، تیم ابتدا 10 کهکشان دور و سیاهچاله های بزرگ در هسته آنها را بررسی کرد. آنها به طور خاص سیاهچاله هایی را که درون دیسک های پیوندی آنها آب وجود دارد مطالعه کردند – ساختارهای مارپیچی که به سمت داخل سیاهچاله می چرخند.

همانطور که آب به دور سیاهچاله می چرخد، یک پرتوی لیزری مانند نور رادیویی تولید می کند که به عنوان میزر شناخته می شود. Pesce می گوید، وقتی با یک شبکه ترکیبی از آنتن های رادیویی با استفاده از تکنیک معروف به تداخل سنج پایه (VLBI) بسیار طولانی مورد مطالعه قرار می گیرد، اندازه گیرها می توانند به اندازه گیری دقیق سرعت سیاهچاله کمک کنند.

این تکنیک به تیم کمک کرد تا تشخیص دهد که از 10 سیاه چاله بزرگ 9 تا در حالت استراحت هستند – اما یکی از آنها به نظر می رسید که در حال حرکت است.این سیاهچاله در فاصله 230 میلیون سال نوری از زمین واقع شده و در مرکز کهکشانی به نام J0437 + 2456 قرار دارد و جرم آن حدود سه میلیون برابر خورشید ما است.

با استفاده از مشاهدات بعدی با رصدخانه های Arecibo و Gemini، این تیم یافته های اولیه خود را تأیید کرده است. سیاهچاله ابرجرم با سرعتی در حدود 110،000 مایل در ساعت در داخل کهکشان J0437 + 2456 در حال حرکت است.اما علت ایجاد این حرکت مشخص نیست. تیم گمان می کند دو احتمال وجود دارد.

جیم کاندون ، ستاره شناس رادیویی در رصدخانه نجوم رادیویی که در این مطالعه نقش داشت، می گوید: “ما ممکن است عواقب ادغام دو سیاه چاله بزرگ را مشاهده کنیم.” “نتیجه چنین ادغامی می تواند سیاهچاله تازه متولد شده را به عقب برگرداند، و ما ممکن است در هنگام بازیافت مجدد یا هنگام نشستن دوباره آن را تماشا کنیم.”اما یک احتمال دیگر و شاید حتی جالب تر نیز وجود دارد: سیاهچاله ممکن است بخشی از یک سیستم باینری باشد.

Pesce می گوید: “علی رغم هر انتظاری، دانشمندان در شناسایی نمونه های واضح سیاهچاله های ابرجرم دوتایی مشکل داشته اند.” “آنچه که می توانیم در کهکشان J0437 + 2456 مشاهده کنیم یکی از سیاهچاله های یک جفتی است، و جفت دیگر به دلیل عدم انتشار میزان آن در مشاهدات رادیویی ما پنهان مانده است.”مشاهدات بعدی اما در نهایت برای مشخص کردن علت واقعی حرکت غیرمعمول این سیاهچاله بزرگ مورد نیاز خواهد بود.