کشف فسیل بزرگترین خزنده دریایی باستانی

آیا نام ایکتیوسور برایتان آشناست؟ وقتی صحبت خزندگان بزرگ دریای می شود، احتمالا شما نیز به موساساروس، جانداری تمساح شکل فکر می کنید که در فیلم مشهور پارک ژوراسیک از آب بیرون می پرد. این تصور طبیعی است چرا که این جانداری دریایی بزرگ با دندان های عظیم است. اما آیا بزرگترین موجودی بوده که در دریاهای ما قبل تاریخ شنا میکرده است؟

گروهی از محققان از دانشگاه های مختلف گرد هم آمده اند، تا این موضوع را تکذیب کنند. بر اساس یک فسیل کشف شده در سوئیس آلپس، جاندار عظیمی به ایکتیوسور (ichthyosaurs) با اختلاف بیش از 3 متر ماساساروس را کنار می زند.

بر اساس مطالعه ای که در مجله Journal of Vertebrate Paleontology منتشر شده است، تکه های استخوان مهره، قفسه و دندان های بسیار بزرگ کشف شده این موضوع را تایید می کند. در گذشته جانداران دریایی بسیار بزرگی میزیسته اند، که موساساروس با حدود 17 متر طول در مقام دوم قرار می گیرد. بالاتر از آن مگلادون مشهور است که با بیش از 18 متر طول در مقام بزرگترین جاندار دریای شناخته شده ما قبل تاریخ قرار داشت، اما ایکتیوسور با 21 متر طول مقام اول را ازآن خود کرده است.

البته این موضوع درباره خزندگان دریایی صحت دارد. اگر درباره جانداران دریایی غیر جزنده صحبت کنیم، وال های آبی که امروزه نیز زنده اند به طرز غیر ممکنی عظیم هستند که طول برخی از آن ها به بیش از 30 متر میرسد.

همانند داده های دیگر فسیل ها، تصویر این جاندار ناقص است. اندازه واقعی ایکتیوسور، مناطق مابقل تاریخ زمین که بر روی آن زندگی میکرده اند، رفتارشان و دیگر جزییات همه بر اساس دانش (یا حدس و گمان های) متعدد در مورد دوره های مختلف زمین و محیط تخمین زده است. متاسفانه بسیاری از مدارک علمی کشف شده ممکن است از دقت کافی برخوردار نباشند.

اما مدارک موجود از این فسیل کشف شده در بخش های بالایی سازند Triassic Kössen در سوئیس آلپس بیانگر این است که ایکتیوسور به مرور زمان کوچک تر شده است. اندازه این جاندار در دوره تریاس بسیار بزرگ تر بوده و در دوره ژوراسیک به اندازه معمول تر رسیده است. البته فراموش نکنید که این دوره ها 57 میلیون سال اختلاف دارند.

همچنین این مطالعات بیان می کند که ایکتیوسور در دو نوع دندان دار و بی دندان به طور همزمان در پایان دوره تریاس می زیسته اند. نوع دندان دار این موجودات نیز خود انواع مختلفی داشته اند که بر اساس تفاوت های این فسیل های کشف شده با نمونه های قبلی استنباط شده است.