زمان مطالعه: 2 دقیقه
همین چند دهه پیش، تنها سیاراتی که از وجودشان مطمئن بودیم، سیاراتی بودند که به دور خورشید ما می چرخیدند و منظومه شمسی ما را تشکیل می دادند. اخترشناسان تصور می‌کردند که احتمال وجود سیاراتی نیز وجود دارد که به دور ستارگان دیگری می‌چرخند، اما تشخیص این سیارات تقریباً غیرممکن بود زیرا آنها بسیار کوچک و بسیار دور بودند. اما از زمانی که اولین سیاره خارج از منظومه شمسی (یا سیاره فراخورشیدی) ما در سال 1992 کشف شد، تعداد سیارات فراخورشیدی شناخته شده به یک حوزه تحقیقاتی هیجان انگیز و فعال تبدیل شده است.
اکنون، ناسا اعلام کرده است که با بیش از 5000 سیاره فراخورشیدی تایید شده تا به امروز، به نقطه عطف قابل توجهی رسیده ایم.
جسی کریستینسن، سرپرست علمی آرشیو و دانشمند پژوهشی موسسه علوم سیارات فراخورشیدی ناسا در Caltech در پاسادنا، گفت:
“این فقط یک عدد نیست.” “هر یک از آنها دنیای جدیدی است، یک سیاره کاملاً جدید. من در مورد هر کدام هیجان زده می شوم زیرا ما چیزی در مورد آنها نمی دانیم.”
تعداد سیارات فراخورشیدی تایید شده در روز دوشنبه 21 مارس از مرز 5000 عبور کرد، زمانی که 65 سیاره جدید به آرشیو سیارات فراخورشیدی ناسا اضافه شد، که یافته‌های سیارات فراخورشیدی را که در مجلات علمی معتبر تأیید شده است، گردآوری می‌کند.
این 5000 سیاره فراخورشیدی دارای اندازه های مختلفی هستند. آنهایی که به اندازه زمین و صخره ای هستند، زمینی نامیده می شوند و حدود 4 درصد از سیارات فراخورشیدی شناخته شده را تشکیل می دهند، در حالی که ابر زمین ها کمی بزرگتر از سیاره ما هستند اما از نپتون کوچکتر هستند و 31 درصد از سیارات فراخورشیدی را تشکیل می دهند. سیارات نپتون مانند – که اغلب غول های یخی هستند – 35 درصد از سیارات فراخورشیدی را تشکیل می دهند و در نهایت غول های گازی مانند زحل یا مشتری وجود دارند که 30 درصد نهایی سیارات فراخورشیدی را تشکیل می دهند.
با این حال، این درصدها لزوماً نشان دهنده میزان رایج بودن هر نوع سیاره در کهکشان نیستند. برای مثال، ممکن است جهان‌های بیشتری شبیه به زمین وجود داشته باشند، اما از آنجایی که این سیاره‌ها کوچکتر از انواع دیگر سیارات فراخورشیدی هستند، تشخیص آنها با روش‌های کنونی دشوارتر است.
با نگاهی به انواع سیاراتی که تاکنون کشف کرده‌ایم، نمی‌توان حدس زد که آیا برخی از آنها می‌توانند میزبان حیات باشند یا منظومه دیگری مشابه منظومه شمسی در آنجا وجود دارد. بسیاری از کارشناسان موافق هستند که ممکن است سیاراتی وجود داشته باشند که قادر به پشتیبانی از حیات باشند.
الکساندر ولسچان، نویسنده اصلی مقاله که اولین کشف یک سیاره فراخورشیدی را در 30 سال پیش به اشتراک گذاشت، گفت:
“از نظر من، اجتناب ناپذیر است که در جایی نوعی زندگی پیدا کنیم، به احتمال زیاد از نوعی اولیه”
با کشف مداوم سیارات فراخورشیدی جدید، پتانسیل یافتن سیاره ای که بتواند حیات را پشتیبانی کند، همیشه در حال افزایش است. و همانطور که ما سیارات جدید را کشف می کنیم، به لطف ماموریت های پیشگامانه مانند تلسکوپ فضایی کپلر ناسا که هزاران سیاره فراخورشیدی را شناسایی کرده است، بیشتر در مورد انواع مختلف سیستم های موجود می آموزیم.
ستاره شناس ویلیام بوروکی، که محقق اصلی ماموریت کپلر بود، گفت:
“من احساس واقعی رضایت دارم و واقعاً از آنچه در بیرون وجود دارد وحشت دارم.” “هیچ یک از ما انتظار چنین تنوع عظیمی از منظومه های سیاره ای و ستاره ها را نداشتیم. این شگفت انگیز است.”
