زمان مطالعه: 2 دقیقه
مریخ نورد کنجکاوی مدتی است در حال اجرای آزمایشات اکتشافاتی در دره گیل (Gale) بر روی سیاره سرخ است. محققان مدتهاست بر این باورند که این دره زمانی دریاچه ای باستانی بوده است و بسیاری از سنگ هایی که کنجکاوی با آن ها در تماس است، درواقع سنگ های ته نشین شده این دریاچه بوده است. به تازگی تحقیقاتی جدید منتشر شده است، به درک تاریخچه این سنگ ها و جاهایی که این تاریخچه از بین رفته است و همچنین گذشته مرطوب این سیاره کمک می کند.
تام بریستو (Tom Bristow) از محققان CheMin که این تحقیقات را منتشر کرده است می گوید، محققان بر این باور بودند که لایه هایی از کانی های رسی در کف این دریاچها تشکیل شده، به همان شکل باقی مانده و شکل خود را در همان لحظه تشکیل حفظ کرده است. اما حال این تیم کشف کرده است که شورآب ها میتوانند بافت این کانی های رسی را شکسته و تاریخچه سنگ ها را از بین ببرند. وجود مقداری زیادی از لایه های سنگی در این منطقه دلیل اصلی ناسا برای فرستادن مریخ نورد کنجکاوی به این دره بوده است. اما در کمال تعجب ناسا متوجه شد که بخش زیادی از کانی های رسی که انتظار میرفت در این منطقه یافت شود، از بین رفته است و به جای کانی های رسی، محققان مقدار زیادی گلسنگ غنی از آکسید آهن کشف کرده اند.
اکسید آهن دلیل اصلی سرخ بودن سیاره مریخ است و محققان میدانستند که گلسنگ های کشف شده در این منطقه همه در یک زمان تشکیل شده اند و دارای طول عمر برابری هستند و همچنین غنی از رس می باشند. با گذشت زمان و ادامه اکتشافات کنجکاوی در اطراف این دره، محققان کنجکاو بودند که چرا مقدار زیادی از کانی های رسی این منطقه از بین رفته اند. محققان بر این باورند که در گذشته تراریزش در مریخ رخ داده است. تراریزش زمانی رخ می دهد که گلسنگ ها در تماس با آب دچار دگرگونی و تغییر در حالت شده و بافت آن ها تغییر میکند. تراریزش میتواند تاریخچه و اثراتی که از گذشته در خاک ثبت شده است را از بین برده و نوع جدیدی از آن را ایجاد کند.
نکته مثبت در مورد تراریزش اینکه، وقتی این عمل بر روی زمین رخ میدهد، باعث ایجاد محیط زندگی خاصی برای نوعی میکروب به نام deep biospheres می شود و اگر محققان بتوانند اثری مشابه از این میکروب ها بر روی مریخ کشف کنند، ثابت خواهد شد که زمانی در مریخ زندگی وجود داشته است.
