تلسکوپ فضایی جیمز وب حلقه های نپتون را به نمایش می گذارد

زحل ممکن است سیاره حلقه دار معروفی باشد، اما تنها سیاره منظومه شمسی نیست که دارای حلقه است. نپتون همچنین حلقه‌هایی دارد که به تراکم و قدرت حلقه زحل نیستند و معمولاً به سختی قابل مشاهده هستند، اما در یک تصویر جدید منتشر شده از تلسکوپ فضایی جیمز وب  به طور روشن و واضح میتوان این حلقه ها را دید.

این به تصویر میتواند به البوم پر بار تلسکوپ وب اضافه کرد که مدتی قبل حلقه های تقریباً نامرئی مشتری را به نشان گذاشت و نشان داد که وب نه تنها برای مطالعه کهکشان های بسیار دور مفید است، بلکه می تواند برای مشاهده اهداف در منظومه شمسی خود نیز استفاده شود.

تصویر جدید نپتون توسط دوربین مادون قرمز نزدیک وب یا ابزار NIRCam گرفته شده است، که درست فراتر از محدوده نور مرئی در طول موج 0.6 تا 5 میکرون (به گزارش ناسا) را می بیند.

به دلیل اینکه این ابزار با استفاده از مادون قرمز به آن می نگرد، نپتون با رنگ آبی خاص همیشگی خود که توسط متان در جو آن ایجاد می شود، دیده نمی شود. این متان نور مادون قرمز را جذب می کند و لکه های تیره ایجاد می کند. اما شما می‌توانید ابرهای یخی متان سیاره را به صورت تکه‌های روشن تری روی سطح سیاره ببینید، زیرا این ابرها نور خورشید را منعکس می‌کنند و به نظر می‌رسد که به شدت می‌درخشند.

به عنوان یکی از سیارات دورتر در منظومه شمسی که 30 برابر زمین دورتر از خورشید قرار دارد، به ندرت می توان به نپتون به این خوبی نگاه کرد و این موضوع این تصویر را برای محققان مهم می کند.

هایدی هامل (Heidi Hammel)، از دانشمند بین رشته ای وب گفت: از آخرین باری که این حلقه های غبارآلود و کم رنگ را دیدیم، سه دهه می گذرد و این اولین بار است که آنها را در مادون قرمز می بینیم.

این تصویر علاوه بر ظاهری چشمگیر، برخی از ویژگی های کلیدی نپتون را  به نمایش می گذارد. شما می توانید چندین قمر سیاره را ببینید، از جمله بزرگترین قمرها، تریتون. اگرچه نپتون دارای 14 قمر شناخته شده است، این قمر 99.5 درصد جرمی را تشکیل می دهد که به دور سیاره می چرخد. این قمر یک شکل کره ای غیر معمول دارد و  در جهت مخالف نپتون می چرخد. تریتون را می تواند در نقطه بسیار روشن بالا و سمت چپ نپتون در تصویر است.

در نزدیکی نپتون، می توانید برخی از قمرهای کوچکتر از جمله گالاتیا، نایاد، تالاسا، لاریسا، دسپینا و پروتئوس را نیز مشاهده کنید.

یکی دیگر از ویژگی های قابل مشاهده در این تصویر، چیزی است که ناسا به عنوان یک خط روشنایی نازک در اطراف استوای سیاره توصیف می کند، که تصور می شود به نحوه حرکت جو نپتون مرتبط باشد.

این سیاره دارای جوی ضخیم است که به دو بخش بالایی و پایینی تقسیم می شود و عمدتاً از هیدروژن، هلیوم و متان ساخته شده است. این جو پویا است و ابرهای در حال حرکت و تغییر با باد و طوفان در آب و هوای سیاره هستند. در اطراف استوا، گازهای موجود در اتمسفر گرم شده و پایین می آیند و به دلیل گرمای خود در مادون قرمز درخشان تر می درخشند و نوار روشن ایجاد می کنند.

آخرین ویژگی که در تصویر کاملاً قابل مشاهده نیست، اما همچنان جذاب است، قطب شمال نپتون است. به دلیل نحوه چرخش سیاره به دور خود، مشاهده این قطب دشوار است، اگرچه به نظر می رسد مقداری روشنایی از آن در تصویر وجود دارد که ناسا آن را جذاب توصیف می کند. در قطب جنوبی سیاره، گردابی وجود دارد که ابرها در اطراف آن می چرخند.