تلسکوپ هابل جدیدترین تور سالیانه خود از سیاره های خارجی منظومه شمسی را به پایان رساند

تلسکوپ هابل یک پروژه مشترک بین تیم های ناسا و آزانس فضایی اروپا می باشد. این دو تیم به طور سالیانه اقدام به بررسی سیاره های دور دست در منظومه شمسی می کنند. به تازگی این تیم ها گزارش داده اند، که جدید ترین تور منظومه شمسی دور دست با استفاده از این تلسکوپ را به پایان رسانده اند. سیاره هایی که در بخش خارجی منظومه شمسی قرار دارند، سیاره های بسیار بزرگتر از زمین هستند که شامل مشتری، رحل، اورانوس و نپتون می شوند. این سیاره ها نسبت به زمین بسیار دورتر از خورشید هستند و هیچ شباهتی به کره خاکی ما ندارند. این سیاره های دور دست از مخلوطی از گاز های بسیار سرد تشکیل شده اند که معمولا شامل گازهای هیدروژن، هلیوم، آمونیا، متان و برخی گاز های دیگر می شوند، و این گازها به دور هسته های بسیار فشرده و بسیار داغ این سیاره های پیچیده شده اند.

تیم هابل می گوید که هر بار تلسکوپ هابل، چشمان تیزبین خود را به سمت سیاره های دیگر معطوف می کند، با کشفیات جدید و اطلاعات خیره کننده ای درباره آب و هوا و وضعیت این دنیاها رو برو می شویم. بررسی های هابل به محققان اجازه می دهد تا اتمسفر متزلزل سیاره مشتری را با تمامی طوفان های سهمگینش تحت نظر داشته باشند. جدیدترین بررسی ها نشان داده که طوفان های جدیدی در ناحیه استوایی مشتری شکل گرفته است و رنگ این طوفان ها در حال تغییر است. تصویری که در زیر مشاهده می کنید روز 4 سپتامبر سال جاری از این سیاره گرفته شده است و نشان می دهد، طوفان های در جریان در بخش استوایی این سیاره نارنجی تر از قبل به نظر می رسند.

به طور معمول طی سال های گذشته بخش استوایی این سیاره سفید یا بژ رنگ بوده است. ستاره شناسان همچنین متوجه چندین طوفان کوچک تر بر روی سطح سیاره شده اند که به آنها نام بارج (barge) داده است. این طوفان ها به صورت نقاط دایره شکلی بر روی سیاره دیده می شوند. برخی از این طوفان ها به صورت واضح و برخی دیگر به صورت تار و نامعلوم دیده می شوند و دلیل این امر حالت فیزیکی و مواد تشکیل دهنده این طوفان ها می باشد.

در ادامه هابل نگاهی به سیاره بزرگ زحل دارد. این دنیا که با حلقه های منحصر به فرد خود به راحتی قابل شناسایی است. تصویری که در بالا مشاهده می شود، روز 12 سپتامبر ثبت شده است و نشان دهنده تغییر رنگ در برخی حلقه های نیم کره شمالی زحل است. نیم کره شمالی سیاره زحل در حال حاضر در فصل پاییز به سر می برد و رنگ آن نسبت به سال های 2019 و 2020 تغییراتی داشته است. در این تصویر همچنین نیم کره جنوبی این سیاره نیز مشاهده می شود. این نیم کره نیز فصل زمستان خود را سپری می کند و رنگ حلقه های آن طیفی از رنگ های آبی می باشد.

تصویر اورنوس نیز با کمی تاخیر در 25 اکتبر امسال گرفته شده است و بخش قطب شمالی سیاره را نشان می دهد.  نیم کره شمالی ارانوس در حال حاضر فصل بهار را پشت سر میگذارد که منجر به سفید تر شدن این بخش شده است و این امر ممکن است به دلیل افزایش میزان تابش نورهای فرابنفش از سوی خورشید باشد.  برخی گمانه زنی ها توسط ستاره شناسان بر این اساس است که این روشنایی بالا به دلیل تیرگی گازهای متان و دیگر ذرات معلق در اتمسفر سیاره می باشد. این تصویر همچنین نشان می دهد که بخش های جنوبی سیاره طی سال های گذشته بدون تغییر مانده است. احتمال می رود که در عرض جغرافیایی 43 درجه این سیاره، تندباد های سنگینی در جریان باشد که موجب ایجاد نوعی دیواره در بخش جنوبی سیاره شده باشد.

در نهایت تصویر نپتون نیز در تاریخ 7 سپتامبر از این سیاره انداخته شده است و محققان متوجه شدند که نقطه سیاه رنگ معروف این سیاره همچنان در جای خود باقیست. به تازگی کشف شده است که این نقطه مسیر خود را برعکس کرده است و اینبار در حال دور شدن از خط استوای سیاره می باشد. همچنین مشاهده شده که بخش شمالی سیاره کمی تیره تر از گذشته است. دلیل اینکه این سیاره آبی به نظر میرسد،  اتمسفر غنی از متان این سیاره است که نور قرمز را به خود جذب می کند.

تمامی این تصاویر طی برنامه “میراث سالیانه سیاره های خارجی” منظومه شمسی گرفته اند و هدف این برنامه ثبت نگاهی جهانی به سیاره های خارجی منظومه ما می باشد تا تغییرات این سیاره ها مثل، طوفان ها، باد ها و ابرها را دنبال کنند.