
در این روش تیم تحقیقاتی با استفاده از کابل های طولانی ارتباط راه دور، که در کف اقیانوس وجود دارند برای تشخیص زلزله های های کف آب اقدام کرده اند. این مققان بر این باورند که استفاده از این روش میتواند در بهینه سازی روش های اخطار تشخیص و پیش بینی زلزله و سونامی کمک بسزایی کند.
در حال حاضر شبکه عظیمی از کابل های نوری درکف اقیانوس ها و دریاهای سرتاسر دنیا وجود دارد. به طور کلی، طول این کابلها به میلیون ها کیلومتر میرسد. این کابل ها پایه و زیرساخت ارتباطات راه دور و سرویس های اینترنت جهان است. و محققان به دنبال روشی هستند تا از این موقعیت برای بررسی لرزش ها و فعالیت های زمین استفاده کنند. در گذشته برای استفاده از این شبکه عظیم فقط از کابل های غیر فعال ملقب به کابل تاریک استفاده می شد.محققان کالتک روشی را طراحی کردند که به توان با تحلیل حرکت نور در کابل های زیرآبی بتوان بدون نیاز به ابزار دیگر لرزش های زیرآبی و امواج دریایی را تحت نظر قرار داد. این روش میتواند تمامی کابل های موجود رابه هزاران کیلومتر سنسور ژئوفیزیکی تبدیل کند.

اپراتور ها نیز میزان قطبش گری نور ارسال شده در این کابل ها را بررسی میکنند، زیرا نور لیزر یک زمینه الکتریکی دارد که در یک جهت تاب میخورد. کنترل جهت این زمینه اجازه می دهد چندین سیگنال در یک کابل به طور همزمان ارسال شود. این تیم برای آزمایش اولیه از کابل ده هزار کیلومتری که لس آنجلس را به والپارایسو در کشور چیلی متصل میکند استفاده کرده اند. این تیم به مشاهده تغییرات ناگهانی و ممتدد در قطبش گری سیگنال های ارسال شده، در هنگام لرزش های زمین و بادهای زیر دریایی که موجب ایجاد موج های بزرگ می شود میپردازد. این تغییرات به محققان اجزه میدهد رویدادهای ممکن را بررسی و تحلیل کنند. تحلیل قطبش گری سیگنال ها میتواند تا 20 بار در هر ثانیه صورت بگیرد که باعث می شود این روش چندین برابر سریع تر از سیستم ها و ابزار های تشخیص لرزه کنونی عمل کند.