نگاه فنی: تفاوت VPN و پراکسی در چیست؟

برخلاف تصور رایج در بین عموم، VPN ها و پروکسی ها یکسان نیستند. در سطح پایه، هر دو به شما این امکان را می‌دهند که وب را از مکانی که واقعاً در آن نیستید مرور کنید، اما علاوه بر آن، در سطح اساسی متفاوت عمل می‌کنند.

این در حالی است که برای اکثریت قریب به اتفاق افراد، VPN ها و پروکسی ها برای دستیابی به وظایف مشابه استفاده می شوند، بنابراین قابل درک است که برخی ممکن است فکر کنند آنها یکسان هستند.

در دنیایی که حفظ حریم خصوصی و امنیت اینترنت چیزی است که اکثر مردم به آن اهمیت می‌دهند، ممکن است شنیده باشید که VPN یا پروکسی‌ها راه خوبی برای محافظت از خود در هنگام مرور وب هستند. با این حال، برای انتخاب نوع مناسب محصول برای نیازهای خود، ابتدا باید تفاوت بین این دو و آنچه را که ارائه می دهند را درک کنید.

VPN یا شبکه خصوصی مجازی

بیایید با اصول اولیه شروع کنیم. یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) به شما امکان می دهد وب را به صورت خصوصی و ایمن با سطحی از رمزگذاری بین شما و ارائه دهنده VPN مرور کنید (منبع Security.org).

VPN ها اغلب برای ثبت نام برای سرویس ها یا برنامه هایی استفاده می شوند که دارای محدودیت جغرافیایی در یک مکان خاص هستند، مانند تغییر سرور VPN به کشوری دیگر به منظور پخش برنامه های تلویزیونی آن. این محدودیت‌ها معمولاً به این دلیل اعمال می‌شوند که شرکتی حق استریم در کشور شما را ندارد یا به سادگی خدمات خود را هنوز به منطقه شما گسترش نداده است.

در حالی که ما انجام این کار را توصیه نمی کنیم، این یک سناریوی رایج است.

با این حال، VPN ها مشکلاتی نیز دارند. بسیاری از سرویس های پخش و برنامه های مدرن قادر به شناسایی VPN ها و به اصطلاح بلاک کردن کاربر هستند. این به این دلیل است که اکثر برنامه های محبوب VPN (و یا موارد رایگان) از لیستی آدرس های IP استفاده مجدد می کنند.

بنابراین، اگر یک پلتفرم استریم ببیند که مجموعه‌ای از آدرس‌های IP برای ورود به هزاران حساب مختلف استفاده می‌شود، ممکن است یک پرچم قرمز ایجاد شود، زیرا ممکن است شما یک اسپمر یا هرزنامه نویس باشید که سعی می‌کنید به زور وارد سیستم آن‌ها شوید.

یا یک برنامه VPN  همچنین معمولاً برای کاربر هزینه دارند زیرا برای پردازش همه درخواست های شما به رایانه جداگانه ای نیاز دارند که در جای دیگری قرار دارد، به همین دلیل است که معمولاً چند دلار در ماه برای اشتراک VPN پرداخته می شود. البته، شما می‌توانید یک خصوصی مجازی را از خانه خود اجرا کنید، اما باز هم، برای اجرای آن به یک کامپیوتر و منابع و همچنین به دانش فنی نیاز دارد.

پراکسی

از طرف دیگر، پروکسی ها بسیار ساده تر از این هستند. آنها می توانند آدرس IP شما را مخفی کنند، اما نه چیز دیگری. از آنجایی که پروکسی ها رمزگذاری نشده اند، ارائه دهندگان خدمات اینترنتی و یا افراد غیر مجاز (هکر ها و باج گیران)  می توانند به طور بالقوه تمام ترافیک شبکه شما را زیر نظر بگیرند. به همین ترتیب، هکرهای پیشرفته نیز می توانند مکان واقعی شما را فاش کنند. از سوی دیگر، پراکسی‌ها معمولاً رایگان هستند و مستقیماً روی دستگاه‌های شما راه‌اندازی و استفاده می‌شوند.

اما نکته اینجاست که پروکسی‌ها کمی انعطاف‌پذیری بیشتری ارائه می‌دهند، زیرا می‌توانند در مرورگرها یا برنامه‌های خاصی راه‌اندازی شوند، نه اینکه کل ترافیک شبکه دستگاه شما تحت شعاع قرار دهند.

به این ترتیب، پروکسی شما را می توان طوری تنظیم کرد که فقط در مرورگر وب شما یا شاید با یک کلاینت تورنت استفاده شود. اگرچه VPN ها به طور فزاینده ای این قابلیت ها را تحت شعاع خود قرار می دهند، زیرا برخی از مرورگرها اکنون VPN های ایزوله مشابهی را نیز ارائه می دهند.

طبق گفته Malwarebytes، پروکسی‌ها معمولاً رایگان هستند، اما در عوض، بسیاری از آنها داده‌های شما را به تبلیغ‌کنندگان می‌فروشند تا هزینه را جبران کنند یا اینکه ممکن است «رفتار مشکوکی» داشته باشند.

VPN و پراکسی چگونه کار می کنند؟

یک VPN مانند یک واسطه بین شما و اینترنت عمل می کند. هنگام استفاده از آن، یک شبکه مجازی داده های وب رمزگذاری شده خود را به صورت ایمن به سرور VPN ارسال می کنید. از آنجا، سرویس مجازی آن داده ها را بدون رمزگذاری به وب گسترده تر منتقل می کند. به این ترتیب، وب‌سایت‌ها نمی‌توانند درخواست‌های وب را که به شما می‌دهید ردیابی کنند.

در مقیاس بزرگتر، VPN ها در سطح سیستم عامل پیکربندی می شوند و هر چیزی را که از طریق دستگاه شما می گذرد ضبط می کنند. بنابراین، به عنوان مثال، اگر VPN را در تلفن هوشمند خود فعال کنید، تمام مرور وب، برنامه های رسانه های اجتماعی، بازی ها و حتی به روز رسانی فروشگاه برنامه از طریق VPN ارسال می شود.

این همچنین به این معنی است که VPN ها در مقایسه با پروکسی ها برای حفظ حریم خصوصی و امنیت بهتر هستند. به عنوان مثال، اگر از کشور دیگری بازدید می کنید و نیاز به دسترسی به برنامه های بانکی یا ایمیل های خود دارید، VPN ها یک انتخاب ایده آل در اینجا هستند. VPN ها معمولاً به صورت اشتراک پرداخت می شوند. برخی از گزینه‌های رایگان وجود دارند، اگرچه معمولاً با محدودیت‌های سنگین همراه هستند و ممکن است آنطور که می‌خواهید خصوصی نباشند.

پروکسی ها به روشی مشابه VPN ها کار می کنند با این تفاوت که هیچ نوع رمزگذاری را ارائه نمی دهند. این به این معنی است که تشخیص اینکه شما واقعاً از نظر فیزیکی در جایی که آدرس IP شما می گوید قرار ندارید، برای وب سایت ها و برنامه ها بسیار ساده تر است. پروکسی‌ها برای کارهای پیش پا افتاده‌تر مانند دور زدن محدودیت های تحریمی ارائه شده توسط کشور های دیگر به سرویس های مهم مثل دستیابی به سرویس های مایکروسافت و یا نرم افزار های انویدیا، بهترین عملکرد را دارند. اما به طور کلی، اگر می خواهید به داده های حساسی مانند برنامه های بانکی خود دسترسی پیدا کنید،  از پروکسی استفاده نکنید.

تفاوت های پراکسی و VPN

به طور کلی، بزرگترین نقطه قوت VPN این است که داده های شما را رمزگذاری می کند و کل دستگاهی را که استفاده می کنید تحت کنترل در می آورد. این بدان معناست که هر بایت داده ای که از دستگاه شما خارج می شود تا زمانی که VPN فعال باشد و به درستی تنظیم شود رمزگذاری می شود.

از سوی دیگر، پروکسی ها معمولاً کل شبکه شما را تحت کنترل نمی گیرند. این بدان معناست که اگر می‌خواهید آدرس IP خود را فقط در مرورگر خود یا در چیزی مانند برنامه دانلود مخفی کنید، می‌توانید این کار را در حالی انجام دهید که آدرس IP معمولی خود را در جای دیگری مشاهده کنید.

پروکسی ها برای کارهای با اولویت پایین تر و کارهای غیر ضروری مناسب هستند. به عنوان مثال، فرض کنید سعی می‌کنید به یک بروز رسانی برای برنامه ای نیاز دارید که به صورت روزانه استفاده می کنید، ولی ارائه دهنده این نرم افزار پوشش خود را به کشور های خاصی محدود کرده است و نمی توانید دیگر به آن دسترسی داشته باشید.

بهتر است از کدام استفاده کنیم؟

برای اکثریت قریب به اتفاق مردم، استفاده از VPN یا پروکسی همیشه غیر ضروری است. با این حال، این بدان معنا نیست که هرگز نباید از آن استفاده کنید. برای VPN ها، بهترین زمان استفاده از آن هنگام سفر است، به خصوص در خارج از کشور و یا استفاده از شبکه های Wi-Fi عمومی.

این امر مخصوصاً هنگام بازدید از کشورهایی که ممکن است شما را از دسترسی به وب‌سایت‌ها یا محتوا مسدود کنند صادق است،  اما توجه داشته باشید که برخی از دولت‌ها استفاده از VPN یا پروکسی را کاملاً ممنوع می‌کنند.

 مهم است که اگر استفاده های رسمی و واجب از VPN دارید،  آن را از منابع معتبر که مراحل قانونی را طی می کنند تهیه کنید.

انواع این استفاده ها شامل وبسایت های خبری، اشخاصی و یا سازمان هایی که با خارج از کشور تجارت داشته و نیاز به جابه جایی منابع مالی دارند و یا شرکت هایی که با داده های حساس از جمله اطلاعات مشتریان یک شبکه ابری کار می کنند، می شود.

از طرفی پروکسی ها همانطور که گفته شد هیچ نوع رمزگذاری را ارائه نمی دهند و احتمالاً برای اکثر مردم ارزش استفاده ندارد. VPN‌ها محافظت بهتری ارائه می‌دهند و در سطح کل دستگاه کار می‌کنند ولی در مقابل پراکسی برای استفاده در برنامه های خاص بهتر هستند. برخی این قابلیت ها را منفی می دانند، برخی دیگر آن را مثبت  فرض می کنند، که آن بسته به نیاز و نوع مصرف شما دارد.